240 (54) „Przyjaciółki” Agata Przybyłek, Natalia Sońska

Ania i Miłka poznały się na uczelni i chociaż różniły się bardzo charakterami i marzeniami ich przyjaźń przetrwała wiele lat. Jednak kiedy obie doświadczają życiowych huraganów, wzajemna lojalność zostaje wystawiona na wielką próbę. Dramatyczne wydarzenia u jednej z nich oraz rozterki drugiej oddalają je od siebie. Jednak przyjaźń jest jak najsilniejszy mur, który chroni przed każdym sztormem.

Uwielbiam twórczość Agaty Przybyłek, szczególnie te „mocniejsze” powieści czyli „Bez Ciebie” i „Jeszcze raz”. Natomiast Natalii Sońskiej czytałam do tej pory tylko „Obudź się Kopciuszku” i ta książka wydała mi się zbyt delikatna na mój gust. Tym bardziej byłam ciekawa, jak te dwa temperamenty literackie się połączą i jaki będzie efekt takiej podwójnej wyobraźni literackiej. Muszę przyznać, że jetem ogromnie zaskoczona „Przyjaciółkami”, bo to bardzo dojrzała i odważna powieść, jak na tak młodziutkie pisarki.

Druga z postaci – Ludmiła, zwana Miłką – od wielu lat wspiera męża w prowadzeniu rodzinnej restauracji. Nie jest to szczyt jej marzeń i ambicji, ale u boku Piotra czuje się stabilnie i bezpiecznie. Jednak w chyba każdym związku dochodzi do momentu, gdy jedna ze stron zaczyna rozmyślać, czy to jeszcze miłość, czy tylko przyzwyczajenie… Czasem realizacja własnych pragnień nie prowadzi do upragnionej satysfakcji. To jak w powiedzeniu: „Uważaj, czego sobie życzysz, bo może się spełnić”. Miłka to zagubiona kobieta, która nie potrafi sprecyzować swoich oczekiwań wobec męża, pracy ani samej siebie. Skupiając się na sobie, nie zauważa jak wiele ma do stracenia. Czy przyjaciółka jest w stanie ją zrozumieć i wskazać właściwą drogę? Czy da się naprawić coś, co z łatwością się popsuło, choć tak trudno było to zbudować?

Agata i Natalia poruszyły w swojej powieści wiele trudnych tematów, nie dając oczywistych rozwiązań, nie piętnując. Głównym motywem jest samotność bohaterek, zarówno ta fizyczna, jak w przypadku Ani, jak i wewnętrzna, która jest udziałem Miłki. Jedyne, czego mi nieco brakowało w powieści to więcej spotkań tytułowych przyjaciółek i wzajemnych interakcji. Spodziewałam się lekkiej, letniej lektury, a dostałam mocną psychologiczno-społeczną powieść. Autorki wykazały się dojrzałością pisarską a przejścia między ich wątkami są płynne i nie wywołują czytelniczych zgrzytów. Po prostu świetna robota!

Za egzemplarz do recenzji dziękuję