154 (54). „Lawenda” Ewa Formella

Niech Was nie zmyli słodka okładka, czy niewielka ilość stron. Treść zawarta w tej książce jest naprawdę niesamowita. Wciągająca akcja oraz niejednoznaczny romans. A to wszystko oparte na prawdziwych wątkach. Ewa Formella napisała książkę, która dorównuje tym z półek z bestsellerami. Warto ją zauważyć i docenić!

Tytułowa Lawenda to pseudonim jednej z luksusowych prostytutek, które swoje usługi świadczą dla starannie wyselekcjonowanych klientów z całego świata, za niemałe pieniądze. Jest pracownicą „Ogrodu rozkoszy” prowadzonego przez tajemniczą Magnolię. Starsza kobieta wyznaje wiele surowych zasad, których nieprzestrzeganie skutkuje usunięciem z „ogrodu”. Jednak jest jednocześnie dla swoich „kwiatów” opiekunką i nierzadko wybawicielką. 

Autorka w swojej książce prowadzi opowieść dwutorowo – opisuje życie głównej bohaterki, zarówno teraźniejszość jak i przeszłość, oraz przybliża historię powstania niezwykłego przybytku miłosnego poprzez wywiad, którego udziela pewnemu pisarzowi Magnolia.

„Lawenda” mnie urzekła swoją ciepłą choć trudną historią. To współczesna wersja trójmiejskiej „Pretty women” – Kopciuszka, który przez niespodziewane okoliczności został zmuszony do sprzedaży własnego ciała. „Nie całować w usta” – zasada, którą znają wielbiciele przytoczonego przeze mnie filmu, jest też jedna z obowiązujących w „Ogrodzie”. Jednak i tam potrafi rozkwitnąć prawdziwa miłość…

Stereotypy, w których się zamykamy i które nas prześladują. Drzwi, które uważaliśmy za zamknięte i drogi, którymi nie zamierzaliśmy wracać. Ile jest takich wokół nas? Nasze życia to zbiór decyzji, czasem trafnych, czasem błędnych, które kierują nas na poplątane ścieżki. Łatwo zabłądzić i zejść z tej właściwej. Jednak czasem nawet najbardziej stroma i wyboista droga prowadzi do upragnionego raju.

Powieść Ewy Formelli to z jednej strony lektura lekka i przyjemna, w której bogaty mężczyzna zakochuje się w pięknej kobiecie. Historia jak z bajki… Jednak autorka nie serwuje nam przelukrowanego romansu. To miłość okupiona cierpieniem, stratą i wieloma wyrzeczeniami. To opowieść o cieniach życia, które trzeba przejść by wreszcie stanąć w blasku słońca.

A ponieważ to słońce wyjątkowo mocno świeci nad Trójmiastem, w którym toczy się akcja powieści, książkę pokochałam tym bardziej. A ponieważ i samą autorkę miałam ogromną  przyjemność spotkać nie jeden raz, mogę od razu przyznać, że jej książki na stałe zagoszczą w moim czytelniczym repertuarze. I wam również to zalecam!